ΠΡΩΙΜΟΤΗΤΑ Αξία λοιπόν ή υπεραξία

Υπάρχουν ενέργειες στην επιχειρηματικότητα που επιφέρουν κέρδη και άλλες που προκαλούν ζημιές. Αυτό σαν προσδοκία συμβαίνει στην ελεύθερη αγορά και καθήκον του καθενός που επιχειρεί είναι να φροντίζει να ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες ζημιάς.

Στην αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα ισχύει ακριβώς το ίδιο  και ίσως επειδή είναι μια δράση που έχει σχέση με εξωγενείς παράγοντες πέραν από την δυνατότητα της ανθρώπινης παρέμβασης, όπως τα καιρικά φαινόμενα , τα ποσοστά κίνδυνου είναι εμφανώς αυξημένα.

Όμως έχοντας αυτό σαν δεδομένο θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας σε δράσεις που  δεν εμπεριέχουν την έννοια της ζημιάς στην εφαρμογή τους.

Μια τέτοια δράση και όσον αφορά την μεγαλύτερη εντατική ποτιστική καλλιέργεια στην χωρά μας δηλαδή την καλλιέργεια του βαμβακιού ,είναι η στροφή στις πρώιμες ποικιλίες και στις παρακάτω γραμμές θα προσπαθήσω ίσως για πρώτη φορά να αποδείξω ότι είναι μια δράση που έχει μόνο κέρδη και οφέλη.

Ξεκινώντας από μια σταθερή βάση ότι μια σπορά βαμβακιού γίνεται πάντα στις ιδίες ημερομηνίες με βάση τις καιρικές συνθήκες, τον τύπο του εδάφους και το μικροκλίμα της κάθε περιοχής, έχουμε σαν δεδομένο ότι είτε είναι πρώιμη είτε μεσοπρώιμη ή όψιμη η ποικιλία, υπάρχει η ιδιά αφετηρία. Έτσι λοιπόν  η σπορά γίνεται στις ιδίες περίπου ημέρες και κάτω από τις ιδίες συνθήκες.

Αυτό λοιπόν που πρέπει να αξιολογηθεί είναι η περίοδος συγκομιδής βάση του κύκλου της κάθε ποικιλίας.

Δεδομένης  της ιδίας σποράς  η πρώιμη ποικιλία θα έχει ανθοφορία πιο νωρίς που σημαίνει καρπόδεση πιο νωρίς που σημαίνει ωρίμανση και φυσικά συγκομιδή πιο νωρίς. Σε μια καλλιέργεια που κατά την άποψή μου δεν είναι τόσο υδροβόρα, όπως κατά καιρούς έχει περιγραφεί από διάφορους μη ειδικούς, η οικονομία νερού παίζει σημαντικότατο ρολό όχι μόνο από οικονομικής πλευράς αλλά και από πλευράς αποθεμάτων του υδροφόρου ορίζοντα. Συνεπώς το κέρδος είναι η οικονομία σε χρήμα και το όφελος η οικονομία σε αποθέματα.

Αυτό παράλληλα σημαίνει μικρότερο κύκλο εργασιών αρά μικρότερη ανθρώπινη παρέμβαση με ότι συνεπάγεται σε ώρες εργασίας και μεροκάματα.

Πάμε τώρα στο κεντρικότερο πλεονέκτημα της πρωιμότητας που είναι η συγκομιδή. Η συγκομιδή του βαμβακιού παλαιοτέρα με τις ποικιλίες μεγάλου κύκλου ξεκινούσε στις αρχές του δεύτερου δεκαήμερου του Οκτωβρίου  και υπήρχαν και χρονιές που ολοκληρωνόταν μετρά τα μέσα Νοέμβριου. Σε αυτή την περίπτωση ο κίνδυνος της όποιας ποιοτικής υποβάθμισης ήταν πολύ αυξημένος λόγω των καιρικών συνθηκών και από την άλλη πλευρά και η μείωση της πραγματικής παραγωγής, μιας και το τελικό προϊόν πάντα φθείρει ποσοτικά από άσχημες καιρικές συνθήκες. Και αυτός ο κίνδυνος παραμένει σχεδόν στα ιδιά επίπεδα  και με τις σημερινές όψιμες ποικιλίες, σε αντίθεση με τις πρώιμες που το συγκριτικό πλεονέκτημα του μικρότερου κύκλου μειώνει σημαντικά τον παραπάνω κίνδυνο.

Παράλληλα αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μειωμένη κατανάλωση καυσίμου των μηχανημάτων είτε αυτά είναι μηχανήματα συγκομιδής είτε είναι τα μηχανήματα που ακολουθούν για την καταστροφή  των στελεχών και το όργωμα. Είναι γνωστό αλλά και κατανοητό ότι οι ξηρές συνθήκες πάντα συντελούν στην οικονομία ενέργειας αυτού του είδους.

Ένα επίσης σημαντικότατο πλεονέκτημα της πρωιμότητας είναι ότι λειτουργώντας  σε ξηρό περιβάλλον δεν συμπιέζεται υπερβολικά το έδαφος με αποτέλεσμα να μην αλλάζει η δομή του και το όργωμα που ακολουθεί να είναι ευκολότερο και το χώμα που επεξεργάζεται να είναι σε ανάπαυση και σε μεγαλύτερη επαφή με τον ήλιο για μακρύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό συνεπάγεται ευκολότερη  και οικονομικότερη επεξεργασία του εδάφους για όποιου είδους καλλιέργειας ακολουθεί τη επόμενη χρονιά ανεξάρτητα αν είναι χειμερινή ή ανοιξιάτικη.

Και δεν σταματάει εδώ αυτό αλλά σε ένα σωστά και ξεκούραστα επεξεργασμένα έδαφος που δεν έχει αλλάξει η δομή του οι προσδοκώμενες παραγωγές κάτω από τις ιδίες συνθήκες είναι πάντα μεγαλύτερες. Και αυτός ο κύκλος είναι συνεχιζόμενος, γιατί η μια χρονιά ακολουθεί την άλλη και η μια καλλιέργεια την άλλη. Η ανθρώπινη εμπλοκή είναι μικρότερη το κόστος ελαττώνεται και παράλληλα αυξάνεται ο ελεύθερος χρόνος του παραγωγού που μπορεί να γίνει εργαλείο για καλύτερη ενημέρωση αλλά κυρίως για την όποια λειτουργία του κάτω από συνθήκες μικρότερης πίεσης.

Αξία λοιπόν ή υπεραξία ή πρωιμότητα; τα συμπεράσματα δικά σας όπως και η απόφαση για στροφή στις πρώιμες ποικιλίες βαμβακιού.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΟΣΟΣ

 ΑΓΡΟΤΗΣ          

Ανεξάρτητο Μη Εκτελεστικό Μέλος

Αθανάσιος Πλαστήρας

Είναι πτυχιούχος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου της Μασσαλίας ΙΙΙ
(Licence AES, Univ. Aix Marseille IIΙ – Ιούνιος 1988) με μεταπτυχιακό τίτλο στα
Οικονομικά και τις Διεθνείς Σχέσεις (Maîtrise AES – Ιούνιος 1989) και Dess
Πιστοποιητικού Καταλληλόλητας στη διαχείριση εταιρειών (IAE Aix en Provence –
Ιούνιος 1990).

Επιπλέον έχει διδακτορικό τίτλο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων του IAE de Caen Basse
Normandie (2008) με πρωτεύοντα διδακτικά αντικείμενα τη Διοικητική Λογιστή, τον
Εσωτερικό έλεγχο και τα Χρηματοοικονομικά. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής στο
Groupe EXCELIA της Πανεπιστημιακής Κοινότητας της Γαλλίας.

Είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου από το 2000 (0061131) , μέλος του l’AFFI
από το 2001 και από τον Ιούνιο του 2016 είναι πιστοποιημένος Ορκωτός Λογιστής ,
ACPAI, UK, (A5088).

Ανεξάρτητο Μη Εκτελεστικό Μέλος

Αικατερίνη Α. Μουζάκη

Είναι πτυχιούχος Νομικής της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών
του Πανεπιστημίου Lille ΙΙ της Γαλλίας (University of Lille II), κάτοχος μεταπτυχιακών
διπλωμάτων στους Τομείς Πολιτικών Επιστημών (LL.M. in Political Science) και
Ευρωπαϊκού Δικαίου (LL.M. in European Defense and Security) του ιδίου
πανεπιστημίου. Είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από το 2000.

Ασκεί τη δικηγορία πάνω από είκοσι (20) χρόνια με εμπειρία εξειδίκευσης στον τομέα
του εταιρικού δικαίου και των επιχειρηματικών συναλλαγών καθώς και στην επίλυση
δικαστικών και εξωδικαστικών διαφορών. Επιπλέον ειδικεύεται στον τομέα των
Πνευματικών δικαιωμάτων και διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας (IP rights &patent) και το
Δίκαιο Προστασίας Καταναλωτή.

Εκτελεστικό Μέλος

Δημήτριος Στ. Μποσινάκης

Είναι πτυχιούχος Μηχανολόγος Μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου της
Αθήνας, με την ειδικότητα του Μηχανικού Παραγωγής. Προσελήφθη στην εταιρία το
2001 και ηγήθηκε πολλών έργων τόσο ως Τεχνικός Διευθυντής όσο και ως Διευθυντής
Παραγωγής. Εργάζεται στην εταιρία ως Διευθυντής Παραγωγής και Διακίνησης και
Διευθυντής Προσωπικού.

Έχει πάρει μέρος σε πολυάριθμα σεμινάρια και μετεκπαιδεύσεις που αφορούν τα
Συστήματα και τις Τεχνικές Παραγωγής (M.R.P. , M.R.P. II), την επεξεργασία σπόρων
σποράς, την Επιχειρηματική Προσαρμοστικότητα, τις τεχνικές Διαπραγματεύσεων , τη
Διοίκηση Ανθρωπίνου Δυναμικού, καθώς και Logistics Management.

Αντιπρόεδρος , Ανεξάρτητο Μη Εκτελεστικό Μέλος

Χρήστος Ε. Γεωργίου​

Είναι Πτυχιούχος Μηχανολόγος Μηχανικός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης (1992) με μεταπτυχιακό δίπλωμα εξειδίκευσης στη Διοίκηση
Παραγωγικών Συστημάτων (2000), διδακτορικό δίπλωμα στη «Διοίκηση
Επιχειρήσεων» από το Πανεπιστήμιο Πατρών (2010) και μεταδιδακτορική έρευνα,
στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ (2012).

Από το 2003 έως το 2019 ήταν Διευθυντής της Διεύθυνσης Τεκμηρίωσης και Μελετών
του «Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος» (ΣΒΒΕ), ενώ από το 2019 είναι
Γενικός Διευθυντής του ερευνητικού ινστιτούτου του «Συνδέσμου Βιομηχανιών
Ελλάδος» (ΣΒΕ) του ΙΝΣΒΕ. Επίσης, από το 2003 μέχρι και σήμερα είναι επικεφαλής
της ελληνικής ερευνητικής ομάδας που συνεργάζεται με το International Institute for
Management Development (IMD), για την κατάρτιση της ετήσιας παγκόσμιας
επετηρίδας ανταγωνιστικότητας.

Συμμετέχει από το 2005 κ.ε. ανελλιπώς ως μέλος σε Διοικητικά Συμβούλια
επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα και οργανισμών του δημόσιου και του ευρύτερου
δημόσιου τομέα.

Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος, Εκτελεστικό Μέλος

Σπυρίδων Γ. Σπύρου

Είναι πτυχιούχος Γεωπόνος του Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών με κατεύθυνση από
το Τμήμα της Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής και έχει μετεκπαιδευτεί στην διοίκηση
επιχειρήσεων στο Purdue University (USA).

Η επαγγελματική του δραστηριότητα στην ΣΠΥΡΟΥ ΑΕΒΕ ξεκίνησε το 1997. Η
ενασχόλησή του με όλα τα τμήματα της εταιρίας τον οδήγησε στη θέση του Προέδρου
του ΔΣ την οποία κατέχει από το 2016. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα σεμινάρια και
μετεκπαιδεύσεις που αφορούν τη Διοίκηση Επιχειρήσεων , τη Στρατηγική Πωλήσεων,
Χρηματοοικονομικά, τη Διοίκηση Ανθρωπίνου Δυναμικού, τις Διαπραγματεύσεις, τη
Διαχείριση κινδύνου κλπ.

Επιπλέον έχει εκπροσωπήσει την εταιρία σε Διεθνή συνέδρια και fora και είναι μέλος
των οργανισμών International Seed Federation (ISF) , American Seed Trade Association
(ASTA) και European Seed Association (ESA).